Ατυχείς ή πονηροί παραλληλισμοί

Σε νυχτερινή εκπομπή της 4/10 απ ότι κατάλαβα από το λίγο που αντιλήφθηκα με αντικείμενο της συζήτησης το μεταναστευτικό άκρως φιλοσυριζαίϊκου καναλιού, κυρία δημοσιογράφος ταυτόσημης ιδεολογίας, απευθυνόμενη προφανώς και κυρίως στους τηλεθεατές, ανέφερε ότι κλείνει την...
τοποθέτησή της με την επιγραφή που υπάρχει στο Άγαλμα της Ελευθερίας στο Έλις Άιλαντ που πριν από 133 χρόνια υποδεχόταν τους μετανάστες που κατέφθαναν στην Αμερική:

«Δώστε μου τους κουρασμένους σας, τους φτωχούς σας,
τις άμορφες μάζες σας που λαχταράνε να αναπνέουν ελεύθερα,
τα άθλια απορρίμματα που βρίθουν στις ακτές σας.
Στείλτε μου τους άστεγους, τους θαλασσοδαρμένους.
Σηκώνω τον πυρσό μου δίπλα στην χρυσή πύλη».

Με την παραπάνω αναφορά η περί ου ο λόγος κυρία προέτρεπε να ευαισθητοποιηθούμε και να συγκινηθούμε και γιατί όχι να υποδεχόμαστε τους χιλιάδες λαθραία και παράνομα-παράτυπα εισερχόμενους στη χώρα δημιουργώντας μύρια όσα προβλήματα στους τόπους που εγκαθίστανται και κυρίως στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.

Προφανώς βέβαια η περί ου ο λόγος κυρία δεν έχει αντιληφθεί ότι η χώρα μας του 2019, δεν είναι η Αμερική του 1886, ούτε επιζητά εποίκους να γεμίσει τις αχανείς εκτάσεις της για τη δημιουργία πληθυσμών.

Δεν συνεχίζω παρακάτω γιατί σίγουρα τα γραφόμενα θα ξεφύγουν απ την ευπρέπεια που πρέπει να χαρακτηρίζει ένα γραπτό λόγο, πολύ δε περισσότερο όταν αυτός (ο λόγος) μπορεί να διαβαστεί από λίγους ή πολλούς. 

Ο καθένας ας κάνει τις σκέψεις που του έρχονται στο νου και ας αντιδράσει στο θυμικό του.