…Kαι τον είχε προειδοποιήσει η κόρη του τον Κώστα Ζουράρι, όταν την 4η Νοεμβρίου του 2016, της ανήγγειλε πως έγινε υφυπουργός Παιδείας, ως εκπρόσωπος των ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου: «Ναι, να γίνεις υφυπουργός...
Αλλά πρόσεχε, κάθισε εκεί φρόνιμα, πρόσεξε να μη μας κάνεις ρεζίλι...». Εκείνη τον ήξερε, βλέπετε, γι’ αυτό το είπε. Ο άλλος, ο Τσίπρας, που τον περιέβαλε με τον κυβερνητικό θώκο, δεν το ήξερε τότε; Μπορεί και ναι. Γι’ αυτό όταν τον άκουσε στο Μαξίμου να παίζει στο πιάνο το «Άσε με να φύγω» (κι αυτός) τον προειδοποίησε: «Πρόσεξε, γιατί ο τελευταίος που έπαιξε εδώ πιάνο ήταν ο Βαρουφάκης. Κανόνισε…».
... Και εκείνος "κανόνισε" - περίπου δύο χρόνια μετά τον διορισμό του στον κυβερνητικό θώκο- να εξαναγκαστεί σε παραίτηση, την οποία και υπέβαλε "πανηγυρικώς" την 14η Τανουαρίου του 2018, μετά τον σάλο από το περιβόητο «Βουντού, βουντού, βουντού και μια καρφίτσα μαύρη, στο κατώτερο τμήμα του στεατοπυγικού μου συστήματος καθίσανε 10.000 γαύροι…», το οποίο εκστόμισε, αναφερόμενος στα εκατομμύρια των φιλάθλων του Ολυμπιακού.
Μία, όμως (έστω και γρήγορη) ματιά σε κείμενα "βιογράφων" και σχολιαστών του, απεδείκνυε έκτοτε ότι επί της ουσίας το επίμαχο "Βουντού, βουντού, βουντού...". υπήρξε μόνο η αφορμή διά την έκπτωσή του. Αιτία ήταν η… ειμαρμένη, το πεπρωμένο που «φυγείν αδύνατον», η… κούτρα του που το ‘χει να κατεβάζει ψείρες, όπως και το… χούι που ως γνωστόν… πεθαίνει τελευταίο. Μαζί με την… ελπίδα.
Έτσι με "βάρκα" αυτή την "ελπίδα" (του "πολιτικού χαμαιλέοντα", εν προκειμένω), ο περί ου ο λόγος Ζουράρις, επανεξελέγη βουλευτής μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου του τρέχοντος έτους(με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη φορά) και με την πρώτη του ομιλία στο νέο Κοινοβούλιο φρόντισε να επιβεβαιώσει τον... εαυτό του, δικαιώνοντας τους "βιογράφους" και σχολιαστές του.
Αναφερομενος στην κατάργηση του Πανεπιστημιακού ασύλου, υποστήριξε ότι «μεγάλο τμήμα βουλευτών της ΝΔ, άρρενες και θήλεις», ενστερνίζεται την «αυταρχική πολιτική του κυρίου Μητσοτάκη», έχει μια «πολιτική τάση προς τη βαρβατίλα» και «μια λυπημένη αναφροδισία», επειδή «το ορμέμφυτό τους πάσχει από πεπτωκυίαν ροήν» και διακρίνεται από «μιαν κουρασμένη ή μπατηρημένη καύλα, κατά την ορολογία του τρισμέγιστου, των Ελλήνων, λογογράφου, του στρατηγού Μακρυγιάννη».
Σχολιαζοντας.δε. την πρόθεση της κυβέρνησης να επανιδρύσει τις φυλακές «τύπου Γ». απεφάνθη... ολιστικώς:΄«Φυλακές τυπου Γ´και αντε γάμα».
Αλλά ας ανατρέξουμε στα μνημονευθέντα κείμενα των ειδικών... Ζουραρολόγων, με σημείο αναφοράς την περσινή του παραίτηση, προκειμένου να σχηματίσουμε μία - σχεδόν- πλήρη εικόνα του ανδρός.
ΒΙΟΓΡΑΦΟΣ(1): Υπήρξε μάστορας του τρολαρίσματος, πριν ακόμη εφευρεθεί ο όρος, από όταν μάγεψε τα πλήθη των χαβαλέδων με την παρθενική ομιλία ως υποψήφιος ευρωβουλευτής, επικαλούμενος τα
θρυλικά έκτοτε «μέζεά» του. Ως υφυπουργός, το απογείωσε το άθλημα… Ανέκαθεν ήταν μοναδικός ο τρόπος του να κλέβει την παράσταση. Ο αείμνηστος πατέρας του, πασίγνωστος ουρολόγος της Θεσσαλονίκης και ο πρώτος εν Ελλάδι σεξολόγος (και συγγραφέας του έργου με τίτλο «Ο αυνανισμός, το πάθος εις το φως της επιστήμης», για το οποίο πέρασε Στρατοδικείο), εκτός από μεγάλη περιουσία, έδωσε στο γιο του την αγάπη για το ΚΚΕ. «Γεννήθηκα κομμουνιστής, όπως άλλοι γεννήθηκαν κωφάλαλοι», είχε δηλώσει κάποτε.
ΒΙΟΓΡΑΦΟΣ (2): Προέρχεται από την Ανανεωτική Αριστερά, το ΚΚΕ Εσωτερικού, έπειτα από τη Νέο-ορθοδοξία, έπειτα από το σταλινικό ΚΚΕ, έπειτα από την ΝΔ, έπειτα από το υπερ-πατριωτικό Δίκτυο 21, έπειτα από το «Μακεδονικό Μέτωπο» (με Παπαθεμελή), έπειτα από τη «Σπίθα» του Μίκη Θεοδωράκη, έπειτα από τη δική του «Πυρίκαυστο Ελλάδα», έπειτα από το υπερ-πατριωτικό ΑΝΕΛ και πάει λέγοντας…
ΒΙΟΓΡΑΦΟΣ (3): Θαυμάζει, λατρεύει και διαβάζει Θουκυδίδη, Άρη Βελουχιώτη, Ελύτη και Καραϊσκάκη. Καταθέτει ως μάρτυρας υπεράσπισης του Αλέξανδρου Γιωτόπουλου στη δίκη της «17 Νοέμβρη». Μούσα του είναι η αοιδός (και υποψήφια με το κόμμα «Τελεία» του Απόστολου Γκλέτσου) Κατερίνα Στανίση, την οποία αποκαλεί «ιέρεια της λαϊκής μουσικής».
ΒΙΟΓΡΑΦΟΣ (4): Άρχισε να γίνεται γνωστός στο πανελλήνιο ο Κώστας Ζουράρις ως πανελίστας σε τηλεοπτικά κανάλια. Ήταν άγνωστο ποιο ακριβώς ήταν το διδακτικό του έργο, πάντως η ιδιότητα που συνόδευε την απέριττη κι ατημέλητη φιγούρα του στις τηλεοράσεις ήταν «καθηγητής». Ενίοτε, ήταν «καθηγητής στο Παρίσι» ή «καθηγητής στη Σορβόννη». Κάπου, μάλιστα, θα τον βρούμε ως «ακαδημαϊκό». Τίποτε από αυτά όμως δεν ισχύει, αν και δεν ήταν συχνές οι δημόσιες αμφισβητήσεις των ακαδημαϊκών του προσόντων. Ο Νίκος Κακαουνάκης ήταν εκείνος που ειρωνεύτηκε σε τηλεοπτική τους συνεύρεση την «καθηγητική» ιδιότητα του Κώστα Ζουράρι, ο οποίος έκανε πως δεν ακούει. Ήταν από τις ελάχιστες φορές που κάποιος τόλμησε να υπαινιχθεί ότι ο συγγραφέας των έργων «Μισγάγκεια ἀπερινόητη», «Θεοείδεια παρακατιανή», «Χέσαιτο εἰ μαχέσαιτο ἄλλως σκωπτικός», «Νὰ τὴν χέσω τέτοια λευτεριά, ὅπου θὰ κάμω ἐγὼ ἐσένα πασιά!», «Εἰσαγωγὴ στὴν ἀπογείωση τῆς πολιτικῆς», πιθανώς και να πουλούσε προσόντα που δεν είχε.
ΒΙΟΓΡΑΦΟΣ (5): Αμολάει κάθε τόσο διάφορες μεγαλοπρεπείς ελληνικούρες ή απλώς ασυναρτησίες, κάτι που κάπου πήρε το μάτι του ή τ’ αυτί του, δεν σκοτίστηκε όμως να το διασταυρώσει, καθότι σίγουρος πως θα θαμπώσει, για την ακρίβεια θα στραβώσει, τους ιθαγενείς. Τι «καλλίπυγες μαγωδίες», τι «στεατοπυγικά υποσυστήματα», τι «θυρανοίξια», ό,τι περιμάζεψε στη γύρα του, με ό,τι σημασία θέλει να τους δώσει τώρα αυτός, κι ας πα’ να λένε λεξικά και επιστήμες… Π.χ. εκείνη η «καλλίπυγος μαγωδία», δηλαδή «η παντομίμα με τους ωραίους γλουτούς», ή «τα θυρανοίξια που εγκαινιάζουν οι Ισχυροί», δηλαδή «τα εγκαίνια ναού που εγκαινιάζουν οι Ισχυροί». Ή το άλλο που πέτυχα τελευταία σε κάποια ομιλία του για το παιδομάζωμα επί Τουρκοκρατίας, όπου οι Τούρκοι πρόσεχαν να είναι τα αγοράκια αρτιμελή αλλά και «καλλιεπή ώστε να τα πηδάνε». Δηλαδή να χειρίζονται άψογα γραπτό και προφορικό λόγο…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ(1): ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ: «Ερίδματε (= καλοδομημένε) πρωθυπουργέ και σύντροφε υποβάλλω σήμερα 14.1.2018 την από την θέση του υφυπουργού επί της παιδείας
παραίτησίν μου, η οποία διευκολύνει, ως εικός την κυβερνητική αλληλεγγύη και, συνάμφω το πολιτικό μου αυτεξούσιον. Μετά της προσηκούσης τιμής, Κώστας Γ. Ζουράρις».
Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ (ΕΝ ΑΛΛΟΙΣ ΛΟΓΟΙΣ): «Ορυμαγδέ πρωθυπουργέ και σύμμορε υποβάλλω σήμερα 14.1.18 την από την θέση του υφαπόπατου επί της απαιδείας παραίτησίν μου η οποία διευκολύνει ως εικός την ακυβέρνητη αλληλοκάλυψη και συνάμφω το πολιτικό μου αυτοϊκανοποίητον. Μετά της προσηκούσης τιμής (7.000€ μηνιαίως)…».
ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΩΣ (κατά μίμηση Ζουράρι): Η παραίτηση είναι βολφραστραλή, φλασκοράπτυστη και τριφθετράινη. Πηγάζει από το σφυροσίκων, φρηνιγκικό και κεωμένο σύστημα που οδηγεί τους διανοούμενους στην πυρονδρεία και αντιφρωβολούσα μήνιν του φυριφτυντή, σπηλλιχτιχέοπος και μαγγαλόρυγχου όχλου!
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ(2): ΕΝΑ ΚΟΥΪΖ: Κατόπιν των ανωτέρω, επιλέξτε ποιος από τους παρακάτω αρχαιοελληνικούς χαρακτηρισμούς τού ταιριάζει καλύτερα (σε παρένθεση η ερμηνεία). Α. ΡΩΠΟΠΕΡΠΕΡΗΘΡΑΣ (= άνδρας που εκστομίζει ακατάπαυστα χαζομάρες) ,Β. ΠΗΘΙΚΑΛΩΠΗΞ (=άνθρωπος πανούργος), Γ. ΚΥΝΤΕΡΟΣ (=αναίσχυντος, θρασύς), Δ. ΕΚΦΑΥΛΟΣ (=ατιμασμένος), Ε. ΣΠΟΥΔΑΡΧΙΔΗΣ(=εκείνος που επιδιώκει με κάθε τρόπο την απόκτηση κάποιας θέσεως ή κάποιου αξιώματος). ΣΤ. ΑΡΧΟΛΙΠΑΡΟΣ (= ο ευτελώς πρόθυμος προς τους κατέχοντες την εξουσία).
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ(3): Πώς μου το είπατε; «Αποσκότισόν μας μαψ»(= πάψε να μας σκοτίζεις μάπα); Το αποδέχομαι ως κόβαλος (= παράσιτο), λέχριος (=λεχρίτης) και κόπρειος (= τιποτένιος).
... Και εκείνος "κανόνισε" - περίπου δύο χρόνια μετά τον διορισμό του στον κυβερνητικό θώκο- να εξαναγκαστεί σε παραίτηση, την οποία και υπέβαλε "πανηγυρικώς" την 14η Τανουαρίου του 2018, μετά τον σάλο από το περιβόητο «Βουντού, βουντού, βουντού και μια καρφίτσα μαύρη, στο κατώτερο τμήμα του στεατοπυγικού μου συστήματος καθίσανε 10.000 γαύροι…», το οποίο εκστόμισε, αναφερόμενος στα εκατομμύρια των φιλάθλων του Ολυμπιακού.
Μία, όμως (έστω και γρήγορη) ματιά σε κείμενα "βιογράφων" και σχολιαστών του, απεδείκνυε έκτοτε ότι επί της ουσίας το επίμαχο "Βουντού, βουντού, βουντού...". υπήρξε μόνο η αφορμή διά την έκπτωσή του. Αιτία ήταν η… ειμαρμένη, το πεπρωμένο που «φυγείν αδύνατον», η… κούτρα του που το ‘χει να κατεβάζει ψείρες, όπως και το… χούι που ως γνωστόν… πεθαίνει τελευταίο. Μαζί με την… ελπίδα.
Έτσι με "βάρκα" αυτή την "ελπίδα" (του "πολιτικού χαμαιλέοντα", εν προκειμένω), ο περί ου ο λόγος Ζουράρις, επανεξελέγη βουλευτής μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου του τρέχοντος έτους(με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη φορά) και με την πρώτη του ομιλία στο νέο Κοινοβούλιο φρόντισε να επιβεβαιώσει τον... εαυτό του, δικαιώνοντας τους "βιογράφους" και σχολιαστές του.
Αναφερομενος στην κατάργηση του Πανεπιστημιακού ασύλου, υποστήριξε ότι «μεγάλο τμήμα βουλευτών της ΝΔ, άρρενες και θήλεις», ενστερνίζεται την «αυταρχική πολιτική του κυρίου Μητσοτάκη», έχει μια «πολιτική τάση προς τη βαρβατίλα» και «μια λυπημένη αναφροδισία», επειδή «το ορμέμφυτό τους πάσχει από πεπτωκυίαν ροήν» και διακρίνεται από «μιαν κουρασμένη ή μπατηρημένη καύλα, κατά την ορολογία του τρισμέγιστου, των Ελλήνων, λογογράφου, του στρατηγού Μακρυγιάννη».
Σχολιαζοντας.δε. την πρόθεση της κυβέρνησης να επανιδρύσει τις φυλακές «τύπου Γ». απεφάνθη... ολιστικώς:΄«Φυλακές τυπου Γ´και αντε γάμα».
Αλλά ας ανατρέξουμε στα μνημονευθέντα κείμενα των ειδικών... Ζουραρολόγων, με σημείο αναφοράς την περσινή του παραίτηση, προκειμένου να σχηματίσουμε μία - σχεδόν- πλήρη εικόνα του ανδρός.
ΒΙΟΓΡΑΦΟΣ(1): Υπήρξε μάστορας του τρολαρίσματος, πριν ακόμη εφευρεθεί ο όρος, από όταν μάγεψε τα πλήθη των χαβαλέδων με την παρθενική ομιλία ως υποψήφιος ευρωβουλευτής, επικαλούμενος τα
θρυλικά έκτοτε «μέζεά» του. Ως υφυπουργός, το απογείωσε το άθλημα… Ανέκαθεν ήταν μοναδικός ο τρόπος του να κλέβει την παράσταση. Ο αείμνηστος πατέρας του, πασίγνωστος ουρολόγος της Θεσσαλονίκης και ο πρώτος εν Ελλάδι σεξολόγος (και συγγραφέας του έργου με τίτλο «Ο αυνανισμός, το πάθος εις το φως της επιστήμης», για το οποίο πέρασε Στρατοδικείο), εκτός από μεγάλη περιουσία, έδωσε στο γιο του την αγάπη για το ΚΚΕ. «Γεννήθηκα κομμουνιστής, όπως άλλοι γεννήθηκαν κωφάλαλοι», είχε δηλώσει κάποτε.
ΒΙΟΓΡΑΦΟΣ (2): Προέρχεται από την Ανανεωτική Αριστερά, το ΚΚΕ Εσωτερικού, έπειτα από τη Νέο-ορθοδοξία, έπειτα από το σταλινικό ΚΚΕ, έπειτα από την ΝΔ, έπειτα από το υπερ-πατριωτικό Δίκτυο 21, έπειτα από το «Μακεδονικό Μέτωπο» (με Παπαθεμελή), έπειτα από τη «Σπίθα» του Μίκη Θεοδωράκη, έπειτα από τη δική του «Πυρίκαυστο Ελλάδα», έπειτα από το υπερ-πατριωτικό ΑΝΕΛ και πάει λέγοντας…
ΒΙΟΓΡΑΦΟΣ (3): Θαυμάζει, λατρεύει και διαβάζει Θουκυδίδη, Άρη Βελουχιώτη, Ελύτη και Καραϊσκάκη. Καταθέτει ως μάρτυρας υπεράσπισης του Αλέξανδρου Γιωτόπουλου στη δίκη της «17 Νοέμβρη». Μούσα του είναι η αοιδός (και υποψήφια με το κόμμα «Τελεία» του Απόστολου Γκλέτσου) Κατερίνα Στανίση, την οποία αποκαλεί «ιέρεια της λαϊκής μουσικής».
ΒΙΟΓΡΑΦΟΣ (4): Άρχισε να γίνεται γνωστός στο πανελλήνιο ο Κώστας Ζουράρις ως πανελίστας σε τηλεοπτικά κανάλια. Ήταν άγνωστο ποιο ακριβώς ήταν το διδακτικό του έργο, πάντως η ιδιότητα που συνόδευε την απέριττη κι ατημέλητη φιγούρα του στις τηλεοράσεις ήταν «καθηγητής». Ενίοτε, ήταν «καθηγητής στο Παρίσι» ή «καθηγητής στη Σορβόννη». Κάπου, μάλιστα, θα τον βρούμε ως «ακαδημαϊκό». Τίποτε από αυτά όμως δεν ισχύει, αν και δεν ήταν συχνές οι δημόσιες αμφισβητήσεις των ακαδημαϊκών του προσόντων. Ο Νίκος Κακαουνάκης ήταν εκείνος που ειρωνεύτηκε σε τηλεοπτική τους συνεύρεση την «καθηγητική» ιδιότητα του Κώστα Ζουράρι, ο οποίος έκανε πως δεν ακούει. Ήταν από τις ελάχιστες φορές που κάποιος τόλμησε να υπαινιχθεί ότι ο συγγραφέας των έργων «Μισγάγκεια ἀπερινόητη», «Θεοείδεια παρακατιανή», «Χέσαιτο εἰ μαχέσαιτο ἄλλως σκωπτικός», «Νὰ τὴν χέσω τέτοια λευτεριά, ὅπου θὰ κάμω ἐγὼ ἐσένα πασιά!», «Εἰσαγωγὴ στὴν ἀπογείωση τῆς πολιτικῆς», πιθανώς και να πουλούσε προσόντα που δεν είχε.
ΒΙΟΓΡΑΦΟΣ (5): Αμολάει κάθε τόσο διάφορες μεγαλοπρεπείς ελληνικούρες ή απλώς ασυναρτησίες, κάτι που κάπου πήρε το μάτι του ή τ’ αυτί του, δεν σκοτίστηκε όμως να το διασταυρώσει, καθότι σίγουρος πως θα θαμπώσει, για την ακρίβεια θα στραβώσει, τους ιθαγενείς. Τι «καλλίπυγες μαγωδίες», τι «στεατοπυγικά υποσυστήματα», τι «θυρανοίξια», ό,τι περιμάζεψε στη γύρα του, με ό,τι σημασία θέλει να τους δώσει τώρα αυτός, κι ας πα’ να λένε λεξικά και επιστήμες… Π.χ. εκείνη η «καλλίπυγος μαγωδία», δηλαδή «η παντομίμα με τους ωραίους γλουτούς», ή «τα θυρανοίξια που εγκαινιάζουν οι Ισχυροί», δηλαδή «τα εγκαίνια ναού που εγκαινιάζουν οι Ισχυροί». Ή το άλλο που πέτυχα τελευταία σε κάποια ομιλία του για το παιδομάζωμα επί Τουρκοκρατίας, όπου οι Τούρκοι πρόσεχαν να είναι τα αγοράκια αρτιμελή αλλά και «καλλιεπή ώστε να τα πηδάνε». Δηλαδή να χειρίζονται άψογα γραπτό και προφορικό λόγο…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ(1): ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ: «Ερίδματε (= καλοδομημένε) πρωθυπουργέ και σύντροφε υποβάλλω σήμερα 14.1.2018 την από την θέση του υφυπουργού επί της παιδείας
παραίτησίν μου, η οποία διευκολύνει, ως εικός την κυβερνητική αλληλεγγύη και, συνάμφω το πολιτικό μου αυτεξούσιον. Μετά της προσηκούσης τιμής, Κώστας Γ. Ζουράρις».
Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ (ΕΝ ΑΛΛΟΙΣ ΛΟΓΟΙΣ): «Ορυμαγδέ πρωθυπουργέ και σύμμορε υποβάλλω σήμερα 14.1.18 την από την θέση του υφαπόπατου επί της απαιδείας παραίτησίν μου η οποία διευκολύνει ως εικός την ακυβέρνητη αλληλοκάλυψη και συνάμφω το πολιτικό μου αυτοϊκανοποίητον. Μετά της προσηκούσης τιμής (7.000€ μηνιαίως)…».
ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΩΣ (κατά μίμηση Ζουράρι): Η παραίτηση είναι βολφραστραλή, φλασκοράπτυστη και τριφθετράινη. Πηγάζει από το σφυροσίκων, φρηνιγκικό και κεωμένο σύστημα που οδηγεί τους διανοούμενους στην πυρονδρεία και αντιφρωβολούσα μήνιν του φυριφτυντή, σπηλλιχτιχέοπος και μαγγαλόρυγχου όχλου!
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ(2): ΕΝΑ ΚΟΥΪΖ: Κατόπιν των ανωτέρω, επιλέξτε ποιος από τους παρακάτω αρχαιοελληνικούς χαρακτηρισμούς τού ταιριάζει καλύτερα (σε παρένθεση η ερμηνεία). Α. ΡΩΠΟΠΕΡΠΕΡΗΘΡΑΣ (= άνδρας που εκστομίζει ακατάπαυστα χαζομάρες) ,Β. ΠΗΘΙΚΑΛΩΠΗΞ (=άνθρωπος πανούργος), Γ. ΚΥΝΤΕΡΟΣ (=αναίσχυντος, θρασύς), Δ. ΕΚΦΑΥΛΟΣ (=ατιμασμένος), Ε. ΣΠΟΥΔΑΡΧΙΔΗΣ(=εκείνος που επιδιώκει με κάθε τρόπο την απόκτηση κάποιας θέσεως ή κάποιου αξιώματος). ΣΤ. ΑΡΧΟΛΙΠΑΡΟΣ (= ο ευτελώς πρόθυμος προς τους κατέχοντες την εξουσία).
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ(3): Πώς μου το είπατε; «Αποσκότισόν μας μαψ»(= πάψε να μας σκοτίζεις μάπα); Το αποδέχομαι ως κόβαλος (= παράσιτο), λέχριος (=λεχρίτης) και κόπρειος (= τιποτένιος).
Αντώνης Πρέκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου