Το ιερατείο των ιατρογνωμώνων αποφάσισε μάσκα σ’ όλους τους κλειστούς χώρους....
Όλοι γνωρίζουμε ότι τα ληφθέντα μέτρα κατά του κορονοϊού δεν διαθέτουν κανένα συνταγματικό έρεισμα, καταστρατηγούν ατομικές και συλλογικές ελευθερίες, νομοθετήθηκαν με σκοπιμότητα εξυπηρετώντας δοσμένες προϋποθέσεις, επιπλέον δημιουργούν στα πλαίσια της απολυταρχικής κυβερνήσεως.
Επίσης γνωρίζουμε όλοι ότι τα κριτήρια με τα οποία επέβαλαν τα μέτρα είναι εντελώς ρευστά. Δεν υπάρχει καμία μελέτη εγνωσμένου κύρους που να υποστηρίζει ότι η μάσκα μπορεί να προστατεύσει. Με ασάφειες, και ανεκλάλητες εκτιμήσεις προσπαθούν να πείσουν τους πολίτες ότι η μάσκα αποτελεί αναγκαιότητα. Το μεγαλείο της ασάφεια τους που ξεπερνά τη κωμωδία και φθάνει στην παράνοια μπορεί να το διαπιστώσει εύκολα κάποιος αν παρακολουθήσει τις δηλώσεις τους στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ.
Καθηγητής της επιτροπής σε κανάλι δήλωνε, όταν πολλοί μιλούσαν για την αναγκαιότητα της μάσκας στους μήνες της έξαρσης του κορονοϊού ότι δεν υπάρχει βιβλιογραφία που αναφέρει ότι η μάσκα λειτουργεί προστατευτικά.
Τα κρούσματα που δηλώνονται άραγε είναι υπαρκτά; Γιατί όταν πρέπει να ληφθούν αποφάσεις τα κρούσματα ανεβαίνουν και την επομένη μέρα ο αριθμός κρουσμάτων κατεβαίνει; Μήπως η κλίμακα των κρουσμάτων εργαλοποιείται δεόντως ώστε να λειτουργήσει ως μοχλός υποστήριξης των νέων μέτρων;
Η παράνοια ανταγωνίζεται τη γελοιότητα και την νικά. Ζούμε άραγε σ’ ένα κόσμο βυθισμένο στα λευκά κελιά; Ζούμε σ’ ένα κόσμο όπου η τρέλα είναι ανεβασμένη στην εξουσία και διατάσει; Ή τα συμφέροντα είναι τεράστια και οι επίορκοι ιατροί εκτελούν εντολές αφεντικών; Μήπως έχει έρθει η ώρα να ζητήσουμε να ανοιχτούν όλοι οι λογαριασμοί των ιατρών της επιτροπής για τον κορονοϊό και των συγγενικών προσώπων τους; Γιατί το παράλογο ξεπέρασε κάθε όριο και εκείνο που σκέφτεσαι είναι ότι η υπόθεση κορονοϊός έχει μεγάλη ουρά.
Από την άλλη πλευρά η ελληνική πολιτεία φαίνεται να έχει ασπαστεί τη Σμιτιανή λογική (Κάρλ Σμίτ, συνταγματολόγος φιλόσοφος, πολιτειολόγος, εστεμμένος νομικός του Γ’ Ράιχ) και εκτελεί κατά γράμμα τις βασικές αρχές της λογικής του Κάρλ Σμίτ όπου η πολιτεία ως (consitituent order) δηλαδή ως συνταγματική αρχή μπορεί να λειτουργεί εκτός συνταγματικού πλαισίου.
Κατ’ αυτό το τρόπο μπορεί να γίνεται υποχρεωτική η μάσκα σε κλειστούς χώρους, ωστόσο απαλλάσσονται οι παρουσιαστές και δημοσιογράφοι της τηλεόρασης οι οποίοι κινούνται σε κλειστούς χώρους (σε στούντιο) και με πολλούς συναδέλφους (τεχνικοί, παρουσιαστές καλεσμένοι κλπ,). Ως εκ τούτου τίποτε δεν μεταφράζεται με ίσους όρους τιμωρίας και περιορισμού και διατηρείται η ανισότητα προκλητικά και εξόφθαλμα. Γιατί στους κλειστούς χώρους των ραδιοτηλεοπτικών ΜΜΕ να μην ισχύουν τα ίδια μέτρα; Επειδή δεν μπορούν να μιλήσουν με μάσκα οι προπαγανδιστές; Οι υπόλοιποι εργαζόμενοι στην εστίαση, σε κομμωτήρια, σε γυμναστήρια και λοιπές επιχειρήσεις πως υποχρεώνονται να φορούν μάσκα;
Επιπλέον οι επίσημοι της ελληνικής πολιτείας γιατί δεν φορούν μάσκα; Η κ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας, γιατί δέχεται τους προσκαλεσμένους της χωρίς η ίδια να φορά στο Προεδρικό Μέγαρο μάσκα σε χώρο όπου παραβρίσκονται δημοσιογράφοι, οπερατέρ, ηχολήπτες κλπ; Η κ. Αγγελοπούλου γιατί στους κλειστούς χώρους δεν εμφανίζεται ποτέ να φορά μάσκα;
Τελικά η μάσκα γίνεται ένα αδίκημα αυτοτελές ως ένα νέο ιδιώνυμο αλλά για τους πολλούς. Έχουμε μάθει πλέον μέσα από την ιστορία ότι τα ιδιώνυμα νομοθετήματα είναι πάντοτε εκ του πονηρού, επιβιώνουν όλων των εποχών και όλων των καταστάσεων. Πολιτικά κληρονομούνται από καθεστώτα σε καθεστώτα και ακρωτηριάζουν την ελευθερία της πολιτικής λειτουργίας.
Αν το σύνταγμα εκφράζει τη νομιμότητα στη δημοκρατία τότε η χρήση μάσκας είναι χωρίς νομιμότητα, γιατί το σύνταγμα αποκλείει την περιστολή των ατομικών δικαιωμάτων, πράγμα που με την μάσκα επιβάλλεται. Επίσης η μάσκα δεν νομιμοποιείται γιατί η νομιμοποίηση επιβάλλεται με τη συναίνεση και η συναίνεση δεν επήλθε. Ας κατανοήσουμε όμως ότι στην απόλυτη μοναρχία για τον υπήκοο δεν τίθεται θέμα συναίνεσης και αυτό γιατί ο λαός είναι αντικείμενο και όχι φορέας εξουσίας. Είμαστε λοιπόν εκεί; Μάλλον είμαστε. Βρισκόμαστε στην (auctoritas) η οποία έχει την ιστορική της ρίζα στο μοναρχικό κράτος. Αλλά και η αιρετή μοναρχία που βαφτίζεται δημοκρατία όπως θα έλεγε και ο Ρ. Αρόν λειτουργεί εκτός συντεταγμένου πλαισίου αναφοράς (costitutional order) και λειτουργεί πάντα με παραγραφές για κάποιους, που σημαίνει ότι για κάποιους η μάσκα θα υπόκεινται σε ιδιώνυμο αδίκημα και για κάποιους άλλους δεν θα υπολογίζεται ως αδίκημα.
Απόστολος Αποστόλου
Δρ. Φιλοσοφίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου