Όταν Οι Συνήγοροι Υπεράσπισης Χάνουν Το Μέτρο – Άρθρο Του Κρικόρ Τσακιτζιάν

Ένας δικηγόρος το να αναλαμβάνει να εκπροσωπήσει στο δικαστήριο ακόμη και τον πιο στυγνό εγκληματία, είναι δικαίωμά του και καθήκον του. Άλλο όμως είναι αυτό και άλλο το να προσπαθεί να δημιουργήσει στην κοινή γνώμη μια εικόνα συμπάθειας για το θύτη,...

 λέγοντας ότι από αισθήματα στοργής άρπαξε ένα δεκάχρονο κορίτσι, του χορήγησε ναρκωτικά, ασέλγησε σεξουαλικά επάνω του βιάζοντάς το και το φωτογράφιζε γυμνό για να ανεβάσει στη συνέχεια τις φωτογραφίες σε σελίδες παιδικής πορνογραφίας στο διαδίκτυο, όπως λένε οι διωκτικές αρχές που τη συνέλαβαν.
Αυτή είναι το ίδιο αποτρόπαια πράξη στα μάτια της κοινής γνώμης με του θύτη, δηλαδή το να θες να απαλλάξεις από τις κακουργηματικές κατηγορίες ένα τέτοιο εγκληματικό άτομο, πριν ακόμη φτάσει η υπόθεση στην αίθουσα του δικαστηρίου.
Δυστυχώς όμως, είδαμε σε τηλεοπτικές εκπομπές το συνήγορο της γυναίκας που διέπραξε όλες αυτές τις ιδιαιτέρως ειδεχθείς πράξεις που της καταμαρτυρούν οι αρχές, για τις οποίες έχουν ακλόνητα στοιχεία, να προσπαθεί να την δικαιολογήσει και να την εμφανίσει πως είχε αγαθές προθέσεις, αλλά στη συνέχεια κάτι δεν πήγε καλά και κυρίως ότι παρεξηγήθηκαν τα κίνητρά της.
Μάλιστα μας είπε ανερυθρίαστα, πως η πελάτης του ήθελε να δώσει αγάπη και στοργή στο δεκάχρονο κορίτσι με αυτό τον τρόπο, κάτι που του έλειπε από το σπίτι του.
Μου θυμίζει αυτή την ανατριχιαστική είδηση που είδε το φως της δημοσιότητας πριν λίγες μέρες, ότι στη Γερμανία επί τριάντα χρόνια επιστήμονες έκαναν ένα πείραμα, δίνοντας σε Γερμανούς παιδεραστές για υιοθεσία εγκαταλελειμμένα παιδιά με την αιτιολογία ότι στους βιαστές τους θα έβρισκαν στοργή και αγάπη.
Βάλθηκαν όλοι αυτοί οι τύποι να μας στείλουν στο ψυχιατρείο; Τόσο άρρωστη είναι πλέον αυτή κοινωνία; Που θα φτάσει η ανθρώπινη διαστροφή και πως θα αμυνθούμε σε τέτοια νοσηρά φαινόμενα;
Για όλα αυτά τα προκλητικά που λέει δημόσια ο συνήγορος της κατηγορουμένης, δεν υπάρχει κάποιο πειθαρχικό όργανο του δικηγορικού συλλόγου, να του βάλει ένα φρένο, να πάψει να προκαλεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα; Μπορούμε να ακούμε αδιαμαρτύρητα την προσπάθεια αθώωσης μιας γυναίκας, η οποία σοκάρισε το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας με τις πράξεις της σε ένα μωρό παιδί;
Ας τον μαζέψει κάποιος αυτό τον άνθρωπο, γιατί μ’ αυτά που υποστηρίζει δημόσια, δίνει το παράδειγμα και σε άλλα αρρωστημένα μυαλά ότι υπάρχει ελπίδα να γλιτώσουν αν διαπράξουν ένα παρόμοιο έγκλημα.